درگذشت محمد ربوبی را به همسر و تنها فرزندش و همه دوستان و آشنایان ایشان تسلیت می‌گوییم.
زنده یاد محمد ربوبی، یکی از انسان های فرهیخته و مبارز که آثار مهمی از خود به جا گذاشته و از جمله طی سه سال اخیر ازهم قلمان خرمگس بود، درگذشت. هرگز سن و نسل او از زبانش پیدا نبود. او نوشتار و زبان و به روزبودن یک فرد پنجاه سالهء ایرانی و اهل قلم درجه اول را داشت. کجا می شد فهمید که او در هشتاد سالگی این گونه منظم و با سلیقهء به روز و با درک نیازهای خوانندگان ایرانی کار می کند؟ دیگرنبودن او بس غم انگیز است.
محمد ربوبی زاده مشهد و یکی از نخستین پناهندگان سیاسی ایرانی بود که در زمان حکومت محمدرضا پهلوی به آلمان مهاجرت کرده بود. در آلمان ازدواج کرد و بیشتر عمر خود را در شهر ماینز گذراند.
آقای ربوبی سال‌های طولانی از فعالیت خود در آلمان را برای کمک به پناهندگان خارجی در شهر ماینز گذراند و یاری‌رسان بسیاری از پناهندگان سیاسی ایرانی بود که در سال‌های پس از انقلاب ۵۷ ایران به آلمان و به شهر ماینز آمده بودند.
در شهر ماینز او در کنار کمک به پناهندگان سیاسی، در دایر کردن کلاس‌های آموزش زبان فارسی به کودکان پناهندگان ایرانی نیز کوشش فراوانی داشت. به موازات این فعالیت‌های مدنی، آقای ربوبی فعالیت‌های فرهنگی چشم‌گیری داشت.
در انجمن قلم آلمان و در کانون نویسندگان در تبعید فعال بود و مقالات ارزشمندی برای نشریات فارسی زبان ترجمه می‌کرد. به همت آقای ربوبی کتابخانه شهر ماینز صاحب تعداد زیادی کتاب فارسی شده بود که در اختیار ایرانیان علاقمند قرار می‌گرفت.
ترجمه‌هایش را در گاهنامه‌ای به نام «نوشتار» جمع‌آوری می‌کرد و در اختیار دوستان و آشنایان خود قرار می‌داد. در یکی دو سال اخیر به دلیل ضعف جسمانی از فعالیت‌های ادبی و فرهنگی او کاسته شده بود.
برای دریافت کارنامه برخی از نوشته های محمد ربوبی اینجا را کلیک کنید.
* منبع تصویر استفاده شده در این گزارش ایران امروز
