نشريه خرمگس
* حدود ۱۵۰۰ تا ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ﴿پ.م.﴾ ׳
- جریان فکرى طبیعت باورى، دیالکتیکى، آیینى اعتقادى در ایران: ׳
- کیش مهر ﴿میتراییسم﴾، آیین زرتشت ﴿مزده یسنه﴾. ׳
- اندیشه هاى متافیزیکى مذهبى و نظرآورانه ﴿سپکولاتیو﴾ در هند: ׳
- ریگ ودا، برهما، اوپانیشاد. ׳
* در سده ششم پ.م. ׳
- حکمت تائو ﴿ دائو﴾ در چین: لائوتسه. ׳
- فلسفه عملى در چین: کنفوسیوس. ׳
- حکمت رهایى از رنج : بودا در هند. ׳
- فلسفه طبیعى در یونان : تالس، آناکسیماندر، آناکسیمنس. راز اعداد: فیثاغورس. ׳
- هستى ثابت: کزنفون، پارمنیدس. ׳
* در سده پنجم پ.م. ׳
- همه چیز روان و جارى است: هراکلیت. ׳
- عشق و نفرت بعنوان نیروهاى سازنده و تعیین کننده جهان: امپدوکلس. ׳
- اتمیسم: لویکیپ، دمکریت. ׳
- سوبژکتیویسم، روشن گرى: سوفیست برجسته؛ پروتاگوراس. ׳
- طرح پیگیرانه دیالوگ، خودآگاهى فردى: سقراط. ׳
* در سده چهارم پ.م. ׳
- ذهن پردازى، ایده آلیسم : افلاطون. ׳
- علم تجربى، رئالیسم : ارسطو. ׳
- مکتب کلبیان؛ بى نیازى، خودسالارى: دیوژن. ׳
* از سده سوم پ.م. تا چهار صد سال پس از میلاد مسیح
- رواقیون، فلسفه هاى التقاطى: زنون، سنکا، اپیکتت، مارک آورل. ׳
- دورى از درد، لذت طلبى : اپیکور، لوکرتیوس. ׳
- شک گرایى : پیرون . ׳
- آموزش هاى جهانگیر مانى : نبرد نور و تاریکى . ׳
- درهم آمیزى فلسفه یونانى با یزدان شناسى یهودى در سده نخست: فیلون . ׳
- درهم آمیزى فلسفه یونانى با حکمت شرقى و مسیحیت : عرفان. ׳
- سده دوم و سوم میلادى : یزدان شناسى سیستماتیک زرتشتى با تلاش هاى
- تنسر، اردوبراف، کرتیر، آذرباد مهرسپندان . ׳
- نوافلاطون گرایى : آمونیوس ساکا، پلوتین . ׳
- شکل گیرى دگماتیسم مسیحى : آگوستینوس . ׳
- جنبش مزدک، آموزش نور و ظلمت: نور آگاه و ظلمت کور است. ׳
* سده پنجم میلادى
- بزرگمهر بختگان: سیاستمدار، دانشمند و فیلسوف اخلاق. ׳
* سده ششم و هفتم میلادى
- روزبه ابن مقفع: اندیشمند نابغه ایرانى، مترجم فرهنگ ایرانى و یونانى به زبان عربى. تهیه و ترجمه کلیله و دمنه از پهلوى. ׳
* سده هشتم تا سیزدهم میلادى
- رنسانس شرق : محمد زکریاى رازى، ابو ریحان بیرونى، ناصر خسرو . ׳
- فلسفه در خدمت دین و یزدان شناسى : کشمکش سکولاستیک ؛ نزاع میان رآلیسم و نومینالیسم در اروپا. ׳
- فلسفه لذت و مرگ، آزاد اندیشى : خواجه ابوالفتح عمر خیام نیشابورى. ׳
- فلسفه نور: فیلسوف گرانقدر سهروردى ﴿شیخ اشراق﴾. ׳
- نوآورى اندیشمندان ایرانى و عرب : فارابى، ابن سینا، غزالى، فخر رازى، ابن رشد. ׳
- دوران اوج گیرى فلسفه در جهان اسلام. ׳
- قله عرفان ایرانى : مولانا جلال الدین بلخى ﴿مولوى﴾ . ׳
* سده سیزدهم چهاردهم میلادى
- دوره درخشش سکولاستیک: اکوییناس ﴿توماس فون آکوین﴾. ׳
- جدایى علم و فلسفه : آلبرتوس ماگنوس، راجر بیکن، دان سکات، ویلیام اوکهام، ׳
- عرفان آلمانى؛ مایستر اکارت . ׳
- بررسى هاى ژرف فلسفه اخلاق در ایران: خواجه نصیرالدین طوسى، ابوعلى مسکویه، جلال الدین دوانى . ׳
- فلسفه شناخت : علامه قطب الدین شیرازى . ׳
* سده چهاردهم پانزدهم میلادى
- جنبش دراویش ایرانى : سربداریه ﴿خراسان، کرمان﴾، مرعشیه ﴿گیلان، مازندران﴾، ׳
- حروفیه ﴿آذربایجان﴾. ׳
- آزاد اندیشى، خرافات ستیزى : حافظ ؛ عارف، فیلسوف و ادیب . ׳
- آغاز اومانیسم ایتالیایى : فرانسسکو پترارکا
- شکوفایى فلسفه در ایتالیا : پیکو دلا میراندولا . ׳
* از سده پانزدهم میلادى
- چهره هاى معتبر تاریخ تفکر فلسفى ایران: ملاصدرا، دوایى، میرفندرسکى، میرداماد، لاهیجى. ׳
- روشنگران ایرانى در دوران جدید: سید جمال الدین اسدآبادى، ملکم خان، میرزا آغا خان کرمانى، شیخ احمد روحى، طالبف، مراغه اى، ملک المتکلمین، دهخدا، شیخ محمد
- خیابانى، تقى ارانى …. ׳
- گذار به دوران جدید، شناخت ریاضى طبیعت : نیکلاوس کوزانوس . ׳
- دوران جدید در غرب: رنسانس، رفورم، اومانیسم ؛ پژوهش، آزمایش، تجربه . ׳
- تئورى سیاسی : توماس مور، ماکیاولى ،هابز ׳
- سیستم کپرنیکى : حرکت زمین بدور خورشید. ׳
- ظهور گروه بزرگى از فیلسوفان، اندیشمندان و پژوهندگان رشته هاى گوناگون در غرب که تا زمان کنونى همچنان و بدون وقفه ادامه دارد. ׳
